Issız Serzeniş

ISSIZ SERZENİŞ

Issız bir sokakta yürüyorum şimdi ben tek başıma
Kaldırım taşları yırtarcasına tırnaklarını saplamış topuklarıma
Kepenk kapatmış dükkan aynalarından kaçırıyorum yüzümü
Göz kapaklarımda seni göreceğimi biliyorum çünkü sen öptüğünden beri

Issız bir sokakta yürüyorum şimdi ben tek başıma
Sirkeci garı Eminönüne bakıyor gözleri seni ararcasına
Aksamış vapur insanları sevdamıza karşı çıkar gibi öfkeli
Vapur sirenlerinin tren raylarında yaptığı yankı kulaklarımı patlatacak sanki
Herkesten, her şeyden kaçmak geliyor icimden ama bırakmıyor beni Eminönü

Issız bir sokakta yürüyorum şimdi ben tek başıma
Ayaklarım zihnime çelme takarcasına bir şeyler hatırlatmak istiyor sanki
Önüne gelmişim meğer ki hatıraların
Yılların eskitemediği Rumeli Çikolatacısı eskitmiş anılarımı
Bu sefer bir mengeneye dönüşmüş burası
Yüreğimi sıktıkça sevda batıyor şakaklarıma

Issız bir sokakta yürüyorum şimdi ben tek başıma
Dilimde dünden kalma bir imkansızlık şiiri
Gözümde senden kalma bir öpücük
Bir de kalbimdeki üç beş yara izi

Enes Uygun / Sevdaya dair yazılar 3